بهنام اخوت | شهرآرانیوز؛ رکابزن بانوی مشهدی بهتنهایی همه پیست را زیر پا میگذارد. درست شبیه هشت سال پیش که رکابزن آقای مشهدی، پیست سرعت بازیهای آسیایی اینچئون را فتح کرد. دو ورزشکاری که وجوه مشترک زیادی داشتند و همین موضوع حالا میتواند به نقطه دغدغه جامعه ورزش استان بدل شود. لیلا حیدری، دختر دوچرخهسوار مشهدی، چند روز پیش مدال برنز رقابتهای قهرمانی آسیا را در بخش ۵۰۰ متر سرعت بهدست آورد تا به نخستین بانوی تاریخ دوچرخهسواری پیست ایران بدل شود که یک مدال آسیایی میگیرد.
هشت سال پیش هم در چنین روزهایی محمد دانشور، دیگر رکابزن مشهدی، در بخش آقایان و در رقابتهای آسیایی اینچئون در ماده کایرین موفق به کسب مدال طلا شد تا آنجا هم این ورزشکار خراسانی موفق شده باشد اولین نشان آسیایی دوچرخهسواری ایران در پیست را بهدست بیاورد. اولینهای مشهدی که حالا همه امیدوارند به سرنوشت مشترکی دچار نشوند و این آخرین اشتراک افتخارآفرینی آنها نباشد!
محمد دانشور در کسب مدال آسیایی بر لیلا حیدری پیشتاز بود، اما بعد از آن مدال که در اوج جوانی و در ۲۱ سالگی توانست طلای آسیایی به گردن بیاویزد، در مسیر ناکامی قرار گرفت و حتی طلای قهرمانی آسیا دهلینو هم برای او کافی نبود. ستاره مشهدی که به نابغه دوچرخهسواری ایران شهره شده بود، دیگر نتوانست آن موفقیت را تکرار کند و شاید بنا به ادعای برخی کارشناسان دوچرخهسواری استان خیلی زود بود که به این موفقیت بزرگ برسد.
دانشور سالها از سطح حرفهای دوچرخهسواری دور شد و حتی در مقطعی بهدلیل اختلافات با کادرفنی تیمملی دوچرخهسواری اردو را ترک کرد تا دیگر به تیمملی دعوت نشود. بااینحال، دانشور از یکسال پیش دچار تحول جدی شد و با بازگشت به پیست، از صفر شروع کرد. او از حضور در رقابتهای استانی تا رقابتهای کشوری هیچ ابایی نداشت و با مبتدیترین رکابزنان هم رقابت کرد و پلهپله با غلبه بر همه دوباره خودش را ثابت کرد.
محمد دانشور، رکابزن مشهدی، بالاخره به تیمملی دعوت شد. بازگشتی که خودش درباره آن میگفت میخواهد بار دیگر بر بام آسیا بایستد. با وجود این، انگیزههای فراوان دانشور با یک خبر، کم شد. با اعلام وبگاه فدراسیون دوچرخهسواری، اسامی رکابزنان حاضر در رقابتهای قهرمانی آسیا، هندوستان اعلام شد، اما جلو نام شرکتکننده ماده سرعت نام احسان خادمی و محمد دانشور ثبت شده بود. در این اطلاعیه آمده بود بهزودی از میان خادمی و دانشور یکی برای اعزام به هندوستان انتخاب خواهد شد. تصمیمی که مشخص بود باتوجهبه قهرمانیهای بلامنازع یک سال گذشته دانشور، تصمیمی ناشی از برجاماندن اختلافات کادرفنی تیمملی با این رکابزن مشهدی است. اتفاقی که چند روز بعد رقم خورد و در عین ناباوری نام محمد دانشور از فهرست تیمملی بیرون آمد!
یکی از نقاط مشترک دیگر دو رکابزن آقا و خانم مشهدی که این افتخارات تکرارنشدنی را برای دوچرخهسواری کشور به ارمغان آوردند، تمرین مشترک در یک پیست است. محمد دانشور و لیلا حیدری هر دو از دل پیست دوچرخهسواری ثامنالائمه (ع) به دوچرخهسواری کشور معرفی شدند؛ پیستی که حالا وضعیت اسفباری دارد و شواهد و قرائن حاکی از آن است که این پیست به حال خود رها شده است. پیستی که از ستونهایش بگیرید تا کفپوش آن آسیب دیده است و نیازمند ترمیم است. شاید لازم باشد حالا با این مدال ارزشمند، توجه دوبارهای به تنها پیست استاندارد ورزش مشهد شود تا شاید دوباره محمد دانشور و لیلا حیدری از دل آن پرورش یابد.
بانوی مشهدی درست شبیه همتای خلفش در بخش آقایان توانست در اوج جوانی به یک نشان خوشرنگ آسیایی برسد. لیلا حیدری، رکابزن ۵۰۰ متر سرعت ایران، در رقابتهای دوچرخهسواری قهرمانی آسیا (رده سنی جوانان) کاری کرد تا نخستینبار دوچرخهسواری بانوان ایران در رقابتهای آسیایی صاحب مدال شود.
مدالی که موجی از شادی را با خود بههمراه داشته است، اما این سؤال کلیدی را بهوجود میآورد که آیا قرار است حیدری هم به سرنوشت دانشور دچار شود یا او و اطرافیانش میتوانند از او بهخوبی مراقبت کنند و با حمایت ورزش استان او آوردگاههای بعدی هم موفق عمل میکند و میتواند به مدالهای خوشرنگ بیشتری در عرصه بینالمللی دست پیدا کند.
شاید اتفاقی که برای دانشور ۲۱ ساله نیفتاد، قرار است برای حیدری ۱۷ ساله بیفتد و او در مسیر قهرمانی خیلی بیشتر از آنچه فکرش را میکنند، پیش برود. محمد دانشور رکابزن ۲۹ ساله کشورمان است که با خطخوردن از فهرست تیمملی و اعزامنشدن به هندوستان حالا دیگر شاید امیدها و انگیزههای فراوانی برای رقابتهای آینده نداشته باشد. بااینحال، جامعه دوچرخهسواری خراسان امیدوار است حیدری به این سرنوشت دچار نشود و بتواند در آینده به پلههای بالاتری برسد.